Выставки

  В школе прошла тематическая выставка, посвящённая 110-летию со дня рождения Эди Огнецвет (Эди Семеновны Каган), которую называют белорусской Агнией Барто. Поэтесса стояла у истоков белорусской детской литературы. Всю свою жизнь она писала для детей, создала целую страну детской поэзии.

Кніжна –ілюстраваная выстава  “Гісторыя даўжынёю ў стагоддзі”

Аляксандр Фаміч Зайка

  Нарадзіўся 12 жніўня 1948 года ў в. Заполле Івацэвіцкага раёна Брэсцкай вобласці ў сялянскай сям’і.

  Скончыў Косаўскую сярэднюю школу (1966), філалагічны факультэт Брэсцкага педагагічнага інстытута (1971). Пасля службы ў арміі вярнуўся ў Заполле, працаваў настаўнікам беларускай мовы і літаратуры. Пазней загадваў школьным этнаграфічным музеем.

  Усё жыццё збіраў фальклор, запісваў крылатыя словы, дыялекты, выслоўі, фатаграфаваў старыя будынкі, студні, клямкі, вокны. Зацікаўленні Алеся Зайкі ўключалі дыялекталогію, фразеалогію, парэміялогію, мікратапаніміку, фалькларыстыку і гісторыю паселішч.

  Укладальнік выданняў «Дыялектны слоўнік Косаўшчыны» (2011), «Населеныя пункты Івацэвіччыны» (2012), «Фразеалагічны слоўнік Косаўшчыны» (2013), «Прыказкі і прымаўкі, жарты і каламбуры, прыгаворкі і языкаломкі, вясельныя прымаўкі пры дзяльбе каравая, вітанні і зычэнні, ветлівыя і ласкавыя выразы, засцярогі і прысяганні, праклёны і адкляцці, жартоўныя праклёны і дражнілкі-кепікі, зневажанні і параўнанні, прыкметы народнага календара з Косаўшчыны» (2015). Аўтар кніг прозы «Дым з коміна» (2011), «Чысты чацвер» (2015). Пасмяротна выйшла кніга «Мікратапаніміка Івацэвіччыны» (2018).

  21 чэрвеня 2021 года сесія раеннага Савета прысвоіла Алесю Фамічу Зайку званне Ганаровага грамадзяніна Івацэвіцкага раена.

https://zviazda.by/be/node/224916

   Сегодня в библиотеке прошла выставка "Разам мы - краіна Беларусь"

   Сегодня в нашей библиотеке прошла выставка "Здорово здоровым быть!"

   Сегодня в библиотеке прошла выставка-презентация "Дорогами Скорины"

   С 12 по 18 апреля в библиотеке проходила книжно-иллюстрированная выставка "Шаг во Вселенную", которую посетили учащиеся старших классов

   Сегодня в библиотеке был оформлен информационный уголок "Космос становится ближе". Приглашаем всех желающих ознакомиться с предложенной информацией и разгадать наш кроссворд "Под звёздным небом"

З 18 па 25 лютага ў школьнай бібліятэцы праходзіць выстава “Чытаем кнігі на роднай мове”, прысвечаная Міжнароднаму дню роднай мовы. Запрашаем наведаць нашу выставу. Актыўнымі ўдзельнікамі мерапрыемства ўжо сталі вучні 4-5 класаў

З 21 студзеня па 19 лютага ў бібліятэцы праходзіць кніжная выстава Размова на кніжнай паліцы “Асвенцым. Халакост. Хатынь.  Трагедыя і жудасны ўрок чалавецтву”, прысвечаная Міжнароднаму дню памяці ахвяр Халакоста

   Гэты Дзень быў абвешчаны 1 лістапада 2005 года рашэннем Генеральнай Асамблеі ААН (рэзалюцыя 60/7) і штогод адзначаецца 27 студзеня.

  Дата памятнага дня абрана невыпадкова – 27 студзеня 1945 года Савецкая армія вызваліла найбуйнейшы нацысцкі лагер смерці Асвенцым-Біркенау (Польшча), у якім загінула, па розных ацэнках, ад 1,5 да 4 мільёнаў чалавек.

 Слова “Халакост” (Holocaust) у перакладзе са старажытнагрэчаскай holocaustosis азначае “усёспальванне”, “знішчэнне агнём”, “ахвярапрынашэнне”. Упершыню тэрмін быў выкарыстаны будучым лаўрэатам Нобелеўскай прэміі міру пісьменнікам Элі Візелем як сімвал газавых камер і крэматорыяў у лагерах знішчэння. Сёння пад гэтым тэрмінам разумеюць масавае вынішчэнне розных сацыяльных і этнічных груп пад час існавання нацысцкай Германіі.

  Халакост з’яўляўся жахлівай спробай нацыстаў поўнасцю вынішчыць яўрэйскі народ. Гітлераўцы здолелі стварыць маштабную, добра адладжаную сістэму па знішчэнні людзей, якая амаль ніколі не давала збояў. Бесперабойна функцыянавалі гета, канцэнтрацыйныя лагеры, ствараліся незлічоныя спісы патэнцыяльных ахвяр.

 Халакост па праве можа быць названы адным з самых жахлівых і недаравальных злачынстваў, якія калісьці былі здзейснены чалавецтвам. Сёння ўжо вельмі цяжка гаварыць пра дакладныя лічбы ахвяр Халакосту. Агульнапрынятымі лічацца даныя пра шэсць мільёнаў загубленых лёсаў. Гэты лік фігураваў у абвінаваўчых заключэннях Нюрнбергскага працэсу. Шэсць мільёнаў – гэта толькі сухія лічбы. Гора нельга вымераць. За гэтымі лічбамі крыецца боль, адчай, зламаныя жыцці.

 Халакост, які прывёў да знішчэння адной трэці яўрэйскага народа і велізарнага ліку прадстаўнікоў другіх меншасцей, будзе заўсёды служыць засцярогай аб небяспеках, якія ўтойваюць у сабе нянавісць, фанатызм, расізм і забабоны.